Wypożyczalnia samochodów Turcja

Wprowadzenie

Na pograniczu Europy i Azji leży popularny kierunek wakacyjny jakim jest Turcja ze swoją stolicą Ankarą. Miasto posiada blisko 3 miliony mieszkańców z wciąż widoczną historią, która sięga czasów wykraczających daleko przed naszą erę. Ankara położona jest w centrum Turcji w przeciwieństwie do większego miasta Istambułu, które leży w zachodniej części Turcji. Miasto przyciąga turystów swoją niewyobrażalnie bogatą historią oraz pięknymi plażowymi kurortami nad Morzem Śródziemnym i Morzem Egejskim.

Turecka kultura znajduje się pod ścisłym wpływem islamu, chociaż kraj uważa się za świecki. Miłośnicy kultury mogą się zanurzyć w różnorodnym społeczeństwie. W Izmirze, Istambule, Efezie i Bursie znajdziesz pozostałości po antycznych skarbach oraz kultury nowożytnej.

Historia

Turcja posiada niezwykle bogatą historię. Anatolia lub Mniejsza Azja była zamieszkiwana od okresu Neolitycznego. Pierwsze wielkie imperium zostało założone tutaj w XVIII wieku przed Chrystusem. Region był rządzony sukcesywnie przez Frygów, Cymeryjczyków, Lydów, Karów i Licjan.

Około 1200 roku przed naszą erą na terenach dzisiejszej Turcji osiedlili się Grecy. Zostali zmuszeni przez Persów do opuszczenia tych ziem w VI wieku. W 334 roku przed naszą erą Aleksander Wielki podbił imperium. W następstwie czego Anatolia została podzielona na oddzielne hellenistyczne królestwa.

W I wieku przed naszą erą cały region stał się częścią Cesarstwa Rzymskiego. Rzymski Cesarz Konstantyn Wielki zmienił nazwę stolicy Bizancjum na "Nowy Rzym". Później to miasto nazywane było Konstantynopolem oraz Istambułem. Konstantyn I znany jest jako pierwszy Cesarz Imperium Rzymskiego wiary chrześcijańskiej. Po 313 roku podczas Bitwy o Most Mulwijski, nawrócił się na nową religię.

Około 400 roku naszej ery Imperium Zachodniorzymskie cofnęło się. Anatolia dołączyła do Cesarstwa Wschodniorzymskiego znanego także jako Bizancjum z Konstantynopolem jako swoją stolicą.

W 1071 roku Turkowie Seldżucy pokonali bizantyjskiego cesarza Romana IV Diogenesa. Seldżukowie przybyli do Anatolii z Azji Środkowej. Byli oni muzułmanami i ustanowili własne imperium - Sułtanat Seldżucki. Imperium sięgało Azji Środkowej, Iranu, Anatolii i Bliskiego Wschodu.

W 1243 roku Mongołowie pokonali Seldżuków. Stopniowo Cesarstwo upadało. Osman I dostrzegł i wykorzystał okazję zakładając Dynastię Ottomanów w XIV wieku. Imperium Osmańskie tworzyło ponad 6 wieków historii. W XVI i XVII wieku należało do największych potęg na świecie. Ottomani stale poszerzali swe terytoria w kierunku Europy Środkowej. Imperium Osmańskie rozciągało się na powierzchni 3 kontynentów i kontrolowało znaczne obszary Europy Południowo wschodniej, Bliskiego Wschodu oraz Afryki Północnej.

W trakcie I Wojny Światowej już upadające Imperium sprzymierzyło się z Niemcami. Wojna została przegrana a Imperium Osmańskie upadło.

W trakcie oraz po I Wojnie Światowej ormiańscy, greccy i asyryjscy mieszkańcy Imperium Osmańskiego zostali zmuszeni do przesiedleń. Wielu Ormian straciło swoje życie próbując tego dokonać. Do dzisiaj trwa debata dotycząca tego czy Turcy dopuścili się ludobójstwa.

Dwa lata po wojnie podpisano Traktat z Sèvres. Ottomani zostali zmuszenie przez Aliantów do oddania znacznej części swojego Imperium. Armenia stała się niepodległym państwem a Ottomani stracili Syrię, dzisiejszy Liban, Irak, Palestynę, Trację, Smyrnę (obecny Izmir) oraz Morze Marmara.

Od tej chwili Sojusz okupował Istambuł oraz Izmir. Zapoczątkowało to falę oporu wśród Turków. Nacjonalizm rozbłysnął pod przewodnictwem Mustafa Kemal Pashy. Wkrótce stał się znany jako Ataturk (Ojciec wszystkich Turków). Rozpoczęła się Turecka Wojna o niepodległość. Jej celem było odzyskanie obszarów utraconych na mocy traktatu z Sèvres.

W 1923 roku Mustafa Kemal podpisał traktat z Lozanny na mocy, której utworzono nową Republikę Turecką. Polityka jaką podążał została nazwana "Kemalizmem". Jego celem była modernizacja Turcji. Kalifat został zniesiony, państwo stało się świeckie a pismo arabskie zamieniono na łacinę. Ludzie, którzy byli zmuszeni na przykład do noszenia nowoczesnych ubrań zamiast tradycyjnych, żądali daleko idących zmian w prawie. Zakazano również kobietom noszenia w miejscach publicznych szalów zakrywających głowę.

Podczas II Wojny Światowej Turcja pozostała neutralna. W 1945 roku ogłoszono symbolicznie wojnę z Hitlerowskimi Niemcami.

W 1952 roku Turcja dołączyła do NATO. W 1974 roku Turcja najechała Cypr. Turecka Republika Północnego Cypru została utworzona na północnej części wyspy. Do dzisiaj Turcja jest jedynym krajem, który uznaje istnienie tej Republiki.

W latach od 1960 do 1990 w Turcji trwał okres politycznej niestabilności. Lata 1960, 1971 i 1980 były naznaczone wojskowymi przewrotami. W 1997 roku dokonano tak zwanego postmodernistycznego zamachu stanu.

Od lat 1980-tych Kurdowie we Wschodniej Turcji starają się o utworzenie niezależnego państwa. PKK, Kurdyjskie Siły Rebeliantów walczyły przez lata do czasu, kiedy ich przywódca Öcalan został aresztowany. W 2002 roku Kurdowie porzucili swoją walkę. Nacisk ze strony Unii Europejskiej doprowadził do zwiększenia praw kurdyjskiej mniejszości.

Od 2003 roku u władzy znajduje się Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP). Partia ta widzi religię jako jedną z podstaw społeczeństwa. Armia oraz biurokraci w Turcji są podejrzliwi co do partii z powodu jej pochodzenia z zabronionej radykalnej wspólnoty islamskiej - Milli Görüs.

Kultura i społeczeństwo

Turcja posiada ponad 71 milionów mieszkańców z czego trzy czwarte ludności stanowią Turcy. Nieco ponad 20% to Kurdowie. Pozostałe 5% składa się z Adygów i Lazów (ludy kaukaskie), Arabów, Syryjczyków oraz Ormian. 

Największą religią w kraju jest Islam, jednakże Turcja nie posiada religii państwowej. Prawie wszyscy Turkowie to muzułmanie. Większość z nich to Sunnici. W przybliżeniu co piąty muzułmanin jest Alawitą i z tego powodu przynależy do nowoczesnego religijno- kulturowego ruchu - Shi'i Islam. Życie społeczne jest szczególnie zdeterminowane przez Islam i tradycję w  rejonach wiejskich. Właśnie tam, ale również w mieście, świat kobiet i mężczyzn jest szczególnie rozdzielony.

Inne mniejszości religijne w Turcji to Chrześcijanie, Ortodoksyjni Grecy, Ortodoksyjni Ormianie oraz Żydzi.

Turecki jest językiem oficjalnym w państwie. Oprócz Tureckiego jedna piąta ludności mówi w języku Kurdów. Inne języki w Turcji to arabski, ormiański oraz lazyjski (Kaukaz).

Sytuacja Polityczna

Turecki parlament składa się z jednej izby, Wielkiego Zgromadzenia Narodowego. W zgromadzeniu zasiada 550 członków na okres 5 lat. 

Od 1982 roku prezydent Turcji wybierany jest na okres 7 lat. Prezydent pełni nie tylko rolę symboliczną, ale również mianuje ministrów i sędziów w kraju. Oprócz tego jest przewodniczącym Rady Bezpieczeństwa Narodowego. Obecnym prezydentem Turcji jest Abdullah Gül. Pełni tę rolę od 2007 roku. Gül jest członkiem AKP, Partii Sprawiedliwości i Rozwoju. Wyraźnie islamistyczny prezydent jest nieco kontrowersyjny z powodu świeckich Turków, którzy obawiają się, że zaprzepaści to rozdział pomiędzy kościołem i państwem. 

Od dawna Turcja stara się o przyłączenie do Unii Europejskiej. Negocjacje zostały wznowione w 2005 roku.

Gospodarka

Od 2001 roku zostały zapoczątkowane znaczące zmiany gospodarcze dzięki pomocy Międzynarodowego Funduszu Walutowego oraz wiedzy jako eksperta i przewodnictwa ministra Kemala Dervisa. W 2003 roku turecki rząd zaakceptował nowe prawo prowadzące między innymi do dalszych zagranicznych inwestycji. Oprócz tego wiele należących do państwa firm zostało zdecentralizowanych.

Turystyka jest jedną z najważniejszych gałęzi tureckiej gospodarki. Niektóre z innych źródeł dochodu to usługi bankowe, przemysł żelaza i stali oraz wydobycie ropy naftowej.

W Turcji ludzie płacą Nową Turecka Lirą.

Ukształtowanie terenu i klimat

Turcja zajmuje 783562 km². Kraj podzielony jest na 81 prowincji ze swoimi odrębnymi regionami. Od zachodu Turcja graniczy z Grecją i Bułgarią. Poruszając się zgodnie ze wskazówkami zegara znajdziemy Morze Czarne, Gruzję, Armenię, małą część Azerbejdżanu, Iran, Irak, Syrię, Morze Śródziemne oraz Morze Egejskie. Cieśnina Bosfor dzieli zachodnią Turcję europejską od wschodniej części azjatyckiej. Oprócz tego Cieśnina Bosfor znajduje się pomiędzy Morzem Marmara i Morzem Czarnym. Morze Marmara płynie na zachód w kierunku Dardaneli, które łączą je z Morzem Śródziemnym.

Europejska część Turcji składa się głównie z moczar.

Wschodnia azjatycka część Turcji znana jest pod nazwą Anatolii. Składa się głównie z wysokich płaskowyżów, które wahają się od 2000 do 25000 metrów nad poziomem morza. Region otoczony jest przez łańcuchy górskie, z niektórymi szczytami osiągającymi ponad 3000 metrów. Na płaskowyżach znajdziesz solne stepy, solne bagna oraz całe płytki soli. Sól zawarta w wodzie ostatecznie wpływa do Tuz Gölü, słonego jeziora o powierzchni 1650 km².

Krajobraz Turcji zachodniej składa się częściowo z zalesionych pagórków a częściowo przeobraża się w góry. Przez ten region przepływa wiele małych rzek oraz jedna naprawdę duża. Rzeka Menderes płynie przez południowy zachód Anatolii i ostatecznie kończy swój bieg w Morzu Egejskim. Największa rzeka w Turcji to Kizil Irmak, Czerwona Rzeka.

Na zachodzie w pobliżu miasta Denizli leżą wapienne tarasy Pamukkale. Widok niczym wyjęty z bajki nazywany jest "zamkiem z wełny". Wapienie tworzą osad solny formując białe nieruchome wodospady. Naturalne piękno z biegiem lat stało się atrakcją turystyczną. 

Na wschodzie przy granicy z Armenią znajduje się góra Ararat. Ze swoimi 5156 metrami stanowi najwyższą górę w kraju. Góra Ararat znana jest z tego, że Noe wraz z jego Arką osiadł na niej po wielkiej powodzi. Szczyty pokryte są śniegiem i ukrywają wulkaniczną naturę góry.

Wschodnia część Turcji i środkowa Anatolia posiadają czysty klimat kontynentalny. Lata są wyjątkowo suche i gorące a zimy często ekstremalnie chłodne. Cienkie warstwy śniegu spadają z nieba w zimie. Im dalej na południe tym klimat staje się jeszcze bardziej suchy. W niektórych miejscach klimat przypomina pustynię. Bardziej w kierunku Morza Śródziemnego poczujemy klimat śródziemnomorski. Lata tutaj są gorące a zimy chłodne. Większość opadów deszczu i śniegu pojawia się zimą. Regiony wzdłuż Morza Czarnego charakteryzują się ciepłym klimatem nadmorskim. 

Infrastruktura i ruch miejski

W terenie zabudowanym prędkość maksymalna wynosi 50km/h. Poza terenem zabudowanym można jechać 90km/h, 120kmh na autostradach. Drogi w Turcji znajdują się w przyzwoitym stanie, jednakże drogi na terenach wiejskich mogą posiadać dziury. Główna turecka autostrada biegnie z Edirne do Ankary. Ogólnie mówiąc drogi w Turcji nie są zatłoczone. Z drugiej strony tureckie miasta są bardzo zatłoczone z chaotycznym ruchem miejskim. Prowadzenie samochodu w miastach nie jest polecane osobom, które nie przywykły do tego.

Podróżowanie autobusem po Turcji jest nie tylko niedrogie, ale również wygodne. Autobusy łączą wszystkie miasta i wsie. Oprócz tego jest to szybki środek transportu. Jest także możliwa podróż międzynarodowa autobusem z i do Turcji. Z takich miast jak Frankfurt, Wiedeń oraz Saloniki można podróżować do Istambułu.

Z Istambułu można dojechać pociągiem do takich miast jak Budapeszt, Bukareszt, Belgrad oraz Sofia. Pociągi są ogólnie mówiąc wolniejsze od autobusów.

Istambuł, Ankara, Izmir oraz kilka kurortów kąpielowych nad Morzem Śródziemnym posiada własne lotniska. Z Lotniska w Istambule im. Ataturka kursuje wiele lotów do europejskich miast, Nowego Jorku, Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu oraz Azji. Loty krajowe do większości dużych miast obsługiwane są przez Turkish Airlines (krajowy przewoźnik). Turyści, którzy chcą zacząć swoje wakacje nad morzem bezpośrednio po przybyciu na lotnisko, mogą wybrać: Lotnisko w Bodrum, Lotnisko w Antalii lub Lotnisko w Izmirze.

Tradycyjne potrawy i napoje

Tradycyjne dania tureckie znajdują się głównie pod wpływem kuchni osmańskiej, pozornie stanowiąc mieszankę kilku różnych typów owoców z mięsem. Z czasem wpływ takich regionów jak Iran, Irak, Egipt i Bałkany odcisnął swe piętno w tureckich potrawach. W tym samym czasie tureckie kulinaria inspirowały kuchnię na Bliskim Wschodzie, Bałkanach i Zachodniej Europie. Tureckie jedzenie jest zróżnicowane. Kraj jest ogromny, więc różnorodność dań też jest ogromna.

Tradycyjne tureckie śniadanie składa się z sera, masła, oliwek, jajek, ziemniaków, ogórków, papryki, dżemu i miodu. Pieczona mieszanka solonych składników nazywa się menemen, powszechne śniadanie. Można ją zjeść z różnymi tureckimi chlebami. Ludzie zwykle piją czarną herbatę do śniadania.

W rejonie Morza Czarnego jada się dużo pszenicy i anchoisa. Z południowo wschodniego regionu Turcji pochodzi sławny kebab i blaklava. Kebab to ostre mielone mięso pieczone na rożnie. Przeważnie przyrządzany jest z jagnięciny lub wołowiny. Na obszarach Morza Egejskiego, Morza Śródziemnego oraz Morza Marmara dania mają charakter śródziemnomorski. Ryby, przyprawy, chrupiące warzywa są podstawowymi elementami diety. Specjały takie jak kashek, manti i gözleme pochodzą ze środkowej Anatolii. Kashek to danie , które znajduje się zarówno w kuchni tureckiej jak i ormiańskiej. Ta potrawa jest przyrządzana z jęczmienia i mięsa. Manti to pierogi wypełnione mięsem jagnięcym lub wołowiną. Ten przysmak znany jest w wielu krajach Azji środkowej. Typowa wersja turecka wyróżnia się jogurtem na wierzchu pieroga wraz z czosnkiem i czerwoną papryką. Jogurt jest cenionym  dodatkiem zarówno do tego dania jak i całej kuchni tureckiej. Aby przyrządzić gözleme należy wypełnić ciasto mielonym mięsem, szpinakiem, serem feta, grzybami, jajkiem, ziemniakami lub kombinacją dwóch z wcześniej wymienionych składników.

W Turcji, jak w wielu innych państwach, które znajdowały się pod panowaniem Imperium Osmańskiego, baklawa wciąż urzęduje w menu jako deser lub ciasto. Baklawa składa się z kilku warstw ciasta wypełnionego posiekanymi orzechami zalanymi syropem lub miodem. Gaziantep jest znane jako kolebka tych słodkości. Wciąż można się tutaj delektować baklawą.

Bakłażan to jedno z najczęściej używanych warzyw tureckiej kuchni. Nie tylko dania mięsne, ale również dżemy wzbogacane są bakłażanem. Dania mięsne zwykle nie zawierają wieprzowiny ponieważ islam zabrania spożywania tego mięsa. 

Turcy piją herbatę w ciągu dnia z typowych dla siebie małych szklanek. Oprócz herbaty sławna jest również turecka kawa. Jest bardzo mocna i dlatego pije się ją z dużą ilością cukru.

Dobrze znanym tureckim alkoholem jest raki. Ten anyżowy likier wymieszany z wodą staje się mlecznobiały. 

Przez stulecia ludzie w Turcji zajmowali się produkcją win. Odkąd turystyka stała się ważnym źródłem dochodu, produkcja win została reaktywowana. Ważne regiony winne znajdują się w pobliżu wybrzeża, w środkowej Anatolii i na wschodzie. Większość win nie jest eksportowana.

Strefa czasowa

Turcja znajduje się w strefie czasowej GMT/UTC +2. W lecie zegarki przestawiane są o godzinę do przodu, na czas GMT/UTC +3.

Zakwaterowanie

W Turcji znajduje się wiele hoteli. Szczególnie w popularnych nadmorskich kurortach takich jak Antalia, Alania i Bodrum można znaleźć szeroki wachlarz zakwaterowania. Luksus i wygoda jest tam wszędzie obecna.

Oprócz hoteli, można wybrać nocleg w domach gościnnych z czego większość jest wygodna i czysta.

W większych miastach i innych miasteczkach turystycznych można znaleźć hostele.

Ci, którzy zechcą wybrać się na pole namiotowe, mogą napotkać trudności w znalezieniu dla siebie miejsca. W Turcji nie ma wielu pól namiotowych, jednakże często można obozować tuż obok hoteli. Na południu wzdłuż wybrzeża, w Kapadocji i Istambule można znaleźć kilka pól namiotowych. Toalety i sanitaria często pozostawiają wiele do życzenia.

Źródła zewnętrzne

W poszukiwaniu innych informacji o Turcji polecamy skorzystać z wyszukiwarki Google oraz następujących źródeł:

• Wikipedia, Turcja
• Oficjalna strona tureckiego rządu