Wypożyczalnia samochodów Chorwacja

Wstęp

Na południowym wschodzie Europy, nad Morzem Adriatyckim leży Chorwacja, kraj o urozmaiconym krajobrazie. Stolicą Chorwacji jest Zagrzeb. Miasto liczy blisko milion mieszkańców i leży na północy kraju, granicząc ze Słowenią.

Kraj jest popularnym kierunkiem podróży turystycznych, dając ku temu solidne podstawy. Morze Adriatyckie posiada krystalicznie czystą wodę, wiele nietkniętych wysp niedaleko wybrzeża oraz urocze wioski wzdłuż brzegu. W małych wioskach rybackich można cieszyć się otoczeniem, podczas degustacji świeżo złowionych ryb. Przez wieki Chorwaci ćwiczyli swoje umiejętności uprawiania winorośli. Odwiedzający mogą rozkoszować się smakiem wielu różnych win. Bogatą historię Chorwacji można odnaleźć w takich miastach jak Pula, Split i Dubrovnik. Ci, którzy zaryzykują podróż poza miasto i w głąb lądu mogą podziwiać uroki Narodowego Parku Chorwacji.

Klimat jest bardzo łagodny od wiosny do jesieni, co umożliwia odwiedzającym odkrywanie tego kraju leżącego na Bałkanach. 

Historia

W 29 roku przed Chrystusem Rzymianie założyli kolonię blisko Splitu w Dalmacji. Cesarz Oktawian August kontynuował poszerzanie granic swojego imperium. W 285 roku naszej ery Cesarz Dioklecjan rezydował w jego pałacu w Splicie. Dzisiaj są to największe rzymskie ruiny w Europie wschodniej. 

 W 395 roku kiedy Imperium Rzymskie rozpadło się, dzisiejsza Słowenia, Chorwacja oraz Bośnia i Hercegowina zostały wcielone do Cesarstwa Zachodnio rzymskiego. Natomiast dzisiejsza Serbia, Kosowo i Macedonia należały do Cesarstwa Bizantyjskiego.

Plemiona słowiańskie pochodzące z dzisiejszej Ukrainy migrowały do Polski w VII wieku, poszerzając swoją władzę aż do Chorwacji. W IX wieku region przyjął Chrześcijaństwo. W tym samym czasie północna część kraju dostała się pod panowanie Franków, a część południowa została wcielona do Bizancjum. W 925 roku Dalmacki Książę Tomisław zapewnił okres pokoju, łącząc północną część kraju z południową w jedno królestwo. Rozwój trwał przez dwa stulecia. Pod koniec XI wieku królestwo podzieliło się raz jeszcze. Północny region dołączył do Węgier, tym samym zapewniając sobie ochronę przed Imperium Bizantyjskim.

Jednakże nie było z tego pożytku, ponieważ w 1242 roku najazd Tatarów zniszczył Królestwo Węgiersko-Chorwackie. Następnie w XIV wieku Turkowie zaatakowali Bałkany i pokonali Serbów w 1389 roku oraz Węgrów w 1526 roku. Północna Chorwacja szukała schronienia w przymierzu z Dynastią Habsburgów, którzy rządzili Austrią. Do 1918 roku ta część Chorwacji należała do Państwa Habsburgów. Po klęsce Dynastii Habsburgów podczas I Wojny Światowej Chorwaci stworzyli Królestwo Serbsko-Chorwacko-Słoweńskie. W 1929 roku królestwo to nazwano Jugosławią. Jej stolicą stał się Belgrad, bardzo irytując Chorwatów. W latach od 1918 do 1943 Włochy posiadały znaczną część Dalmacji.

W 1941 roku Hitlerowskie Niemcy zaatakowały Jugosławię. Faszystowski reżim został wprowadzony w Chorwacji oraz Bośni i Hercegowinie. Skutkiem tego były okrutne morderstwa etnicznych Serbów, Żydów i Romów. Josip Broz, który pochodził z małżeństwa chorwacko-słoweńskiego, przewodził armii partyzanckiej jako Marsal Tito. W następnych latach, po wojnie, Tito został mianowany premierem Jugosłowiańskiej Federacji. Pięć państw zostało utworzonych: Chorwacja, Serbia, Słowenia, Bośnia i Hercegowina oraz Macedonia. Państwo federalne miało charakter komunistyczny, jednakże Chorwacja i Słowenia zdołały bardziej rozwinąć się od swoich konfederatów, zarówno ekonomicznie jak i intelektualnie.

Kiedy Tito zmarł w 1980 roku kraj cierpiał z powodu kryzysu ekonomicznego. Pogarszające się warunki gospodarcze prowadziły do napięć między różnymi grupami etnicznymi. Napięcie doszło do szczytu z pojawieniem się serbskiego lidera Slobodana Milosevica. W 1991 roku Chorwaci i Słoweńcy ogłosili separację, powstały dwa niepodległe państwa. Doprowadziło to do Wojny o Chorwacką Niepodległość. Dawna Jugosławia nie uznała nowopowstałych państw, do momentu, w którym Niemcy i wiele innych krajów zdecydowało się to zrobić. Pierwszym chorwackim prezydentem był DR. Franjo Tudjman. W 1992 roku objął on władzę w kraju. Około 15,000 Serbów uciekło z kraju. W końcu w ramach układu z Dayton podpisanego w Paryżu nastał pokój. Na jego mocy pierwotne granice Chorwacji zostały uznane, a okupowana część Słowenii została zwrócona jej prawowitym mieszkańcom. Pod egidą ONZ pozostałe regiony kontrolowane przez Serbów zostały wcielone do nowej Chorwacji. W 1998 roku wszystkie porozumienia traktatu z Dayton zostały zrealizowane. 

Od 2005 roku Chorwacja stara się o przyłączenie do Unii Europejskiej. W 2010 roku kraj przystąpił do Unii.

Kultura i społeczeństwo

Około 4.5 miliona ludzi żyje w Chorwacji. Większość, w przybliżeniu 90%, to Chorwaci. Oprócz nich istnieje kilka mniejszości narodowych, pośród nich są między innymi Serbowie. Znaczna liczba żyje na wschodzie kraju. Inne mniejszości narodowe to Bośniacy, Włosi, Węgrzy oraz Słoweńcy.

Pomimo, że Chorwaci nie należą do bogatych to zwracają dużo uwagi na swój wizerunek oraz wygląd ulic i miast. Ogólnie usposobienie Chorwatów jest spokojne. Nie zwracają uwagi na wiele problemów.

W dziedzictwie kulturowym Chorwacji można znaleźć ślady Imperium Rzymskiego, Otomanów, a także Epoki Austrowęgierskiej.

Odkąd państwo zerwało z komunizmem kościoły znów wypełniają się po brzegi. Większość Chorwatów należy do kościoła Rzymskokatolickiego. Z drugiej strony prawie wszyscy Serbowie należą do kościoła Prawosławnego. Ponad 1% to muzułmanie. Mniej niż 1% Chorwatów to protestanci. W stolicy żyje mała gmina żydów.

Językiem mówionym w Chorwacji jest chorwacki. Jest to dialekt południowych Słowian, którymi między innymi są Słoweńcy, Macedończycy i Bułgarzy. Chorwaci nazywają swój kraj Hrvatska. Wpływ turystyki oraz wielu pracujących imigrantów sprawiło, że język niemiecki jest drugim językiem dla ludzi starszych. Na Półwyspie Istria czasami używany jest język włoski. Młodsze pokolenie Chorwatów skupia swoją uwagę na nauce języka angielskiego.

Sytuacja polityczna

Od czasów konstytucji z 1990 roku w Chorwacji rządy sprawuje demokracja parlamentarna. Pierwszym prezydentem był Franjo Tudjman. Prezydent jest głową państwa i wybiera się go co 5 lat. Obecnym prezydentem jest Stjepan Mesic. Chorwacki parlament nosi nazwę Sabor. Posiada on tylko jedna izbę. Reprezentanci wybierani są na okres 4 lat. Przewodniczącym chorwackiego rządu (Vlada) jest premier. Obecnie tę funkcję sprawuje Ivo Sanader.

Aby uwolnić Chorwację od izolacji międzynarodowej  rząd zdecydował się na współpracę z przedstawicielem Jugosławii znajdującym się w Hadze. Poza tym przewidywany jest powrót Serbów oraz rozszerzenie praw mniejszości narodowych.

Gospodarka

Większa część chorwackiej gospodarki obraca się wokół sektora usług. Turystyka jest ogromnym źródłem zarobków dla wielu Chorwatów. Oprócz tego istnieją zalążki przemysłu. Kraj nie należy do bogatych, jednak posiada stabilną gospodarkę. Chorwacja wciąż jednak zmaga się ze swoją komunistyczną przeszłością. Wielu Chorwatów widzi na własne oczy jak pogarsza się ich standard życia od momentu odzyskania niepodległości. Poziom bezrobocia jest bardzo wysoki. Chorwacja ma wielką nadzieję przystąpienia do Unii Europejskiej w niedalekiej przyszłości.

Obecnie walutą w Chorwacji jest Kuna.

Ukształtowanie terenu i klimat

Kształt chorwackiego państwa przypomina boomerang. Kraj mieści się na obszarze  56,538 km² i podzielony jest na 20 prowincji. Z powodu swojego kształtu kraj posiada bardzo długą granicę. Chorwacja jest tak duża jak połowa byłej Jugosławii. Chorwację otaczają Słowenia, Węgry, Serbia Bośnia i Hercegowina, Montenegro oraz Morze Adriatyckie. Po drugiej stronie morza leżą Włochy. Danube, Drava i Sava to najważniejsze rzeki przepływające przez kraj. Pomiędzy nimi leży Kotlina Panońska. Region ten rozciąga się wzdłuż chorwackiej granicy. Południowowschodni płaskowyż europejski powstał w wyniku wyschnięcia Morza Panońskiego w epoce Plejstocenu.

Wzdłuż wybrzeża Adriatyckiego znajdują się gęsto porośnięte lasami Góry Dynarskie z górą Dinara mierzącą 1913 metrów jako najwyższym szczytem w kraju. Pasmo górskie składa się z wapienia i krasu, w których to formuje się wiele jaskiń. Ze względu na rzadkość gleby, góry nie są zarośnięte. Plaże wzdłuż morza są także kamieniste. Turyści nie powinni oczekiwać piaszczystych plaż w Chorwacji. Duże kamienie i kamyki pokrywają ziemię aż do błyszczącej czystej wody morskiej.

Najbardziej znanym i odwiedzanym przez turystów miejscem jest Półwysep Istria w regionie chorwackim. Wzdłuż wybrzeża znajdują się wyspy Dalmatyńskie. Krk i Cres to największe z nich. W sumie można tam znaleźć 101 wysp. Większość z nich jest niezamieszkała. Na wyspach Mljet i Korcula znajdziesz parki narodowe ze wspaniałymi lasami. Cała Chorwacja jest zalesiona; w przybliżeniu jedną trzecią porastają lasy.

W środku kraju krajobraz staje się pagórkowaty z widocznymi na nich jeziorami i łąkami. Na wyspach, tak jak w środku kraju znajduje się wiele parków narodowych.  On the islands as well as in the interior there are many national parks. Jednym z nich jest Narodowy Park Jezior Plitwickich. W regionie znajduje się 16 jezior oraz około 90 wodospadów między nimi. Park narodowy z jego przejrzystymi niebieskimi jeziorami i niezwykła florą i fauną posiada zasłużone miejsce na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Wzdłuż wybrzeża panuje klimat śródziemnomorski. Lata są gorące i suche, a także zaczyna się wcześnie. Jesień rozpoczyna się późno. Podczas zimy na wybrzeżu Adriatyckim zimy są mroźne a pogoda jest deszczowa. Z powodu ciepłego prądu zatokowego nawet w zimie temperatura wody morskiej nie spada poniżej 10 stopni Celsjusza. Latem woda morska osiąga około 26 stopni. W Chorwacji wiosną i na początku lata wieje prąd Mistral. Wiatr ten sprawia temperaturę bardziej znośną, jednakże Mistral potrafi być naprawdę silny. 

W głębi lądu za górami utrzymuje się klimat kontynentalny. Lata tutaj są gorące i suche, a zimy naprawdę chłodne. 

Infrastruktura i ruch krajowy

W terenie miejskim limit prędkości wynosi 50 km/h. Poza tym obszarem limit wynosi 80 km/h. Na autostradach można jechać z prędkością maksymalną 130 km/h. Na kilku drogach w Chorwacji (Na przykład blisko stolicy Zagrzeb) trzeba wnieść specjalne opłaty. 

Podróż koleją jest jeszcze tańsza niż podróż autobusem, jednakże trzeba liczyć się z dłuższym czasem jazdy. W Chorwacji można wybrać trzy różne rodzaje pociągów. Poslovni to pociągi ekspresowe, Brzi lub ubrazni to szybkie koleje, natomiast putnicki oferują transport lokalny. Te ostatnio często posiadają tylko drugą klasę. Chorwackie słowo przyloty to dolozak, a odloty to odlazak.

Jednym z wygodniejszych sposobów transportu są autobusy. Kilkanaście firm oferuje swoje usługi. Na większych stacjach można kupić bilety w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych. Jeśli to możliwe należy zarezerwować sobie miejsca siedzące. Lokalne firmy przewozowe jeżdżą także z dużych miast. W Zagrzebiu można skorzystać z tramwajów.

Promy odpływają z Bari do Rijeki i Dubrovnika cały rok. Podczas podróży łodzie zatrzymują się w miejscach takich jak Zadar i Split. Wyspy Hvar, Korcula i Mljet są także odwiedzane, jednakże nieco mniej w trakcie zimy. Podróż łodzią jest bardzo przyjemna. Istnieją również promy łączące wyspy położone dalej od brzegu, między sobą nawzajem, a także z głównym lądem. 

Z Lotniska Zagrzeb Pleso chorwackie linie lotnicze odlatują do wielu miejsc w Europie. Latem samoloty kursują także z Lotniska Dubrovnik i Lotniska Pula do wielu europejskich miast. Istnieją także codzienne loty krajowe z lotnisk w miastach Zagrzeb, Dubrovnik, Split, Pula oraz Zadar.

Tradycyjne potrawy

W Chorwacji można zjeść w miejscach zwanych restauracija lub gostionica. Wzdłuż wybrzeża serwuje się przepyszne ryby i krewetki. Dalmatyński brodet to danie przyrządzone z przeróżnych rodzajów ryb gotowanych na parze z dodatkiem ryżu. Słone sardynki to typowy chorwacki przysmak. W głębi lądu przyrządza się dania manistra od bobica: fasola z zupą kukurydzianą oraz strukli: pieczony sernik. Także pieczone mięsa są tutaj bardzo popularne. Makarony i pizze są dobrze przygotowywane w regionie Istrii i Dalmacji. Z tego ostatnie wywodzi się wędzona szynka. Oprócz tego można skosztować typowego chorwackiego salami z jego oryginalnym pieprznym smakiem. Chorwaci są również wspaniałymi producentami owczego sera.

Przystawki są często serwowane przed kolacją. W Chorwacji przyrządza się kilka rodzajów przystawek. Slivovica to rodzaj brandy zrobionej na bazie suszonych śliwek a travarica zawiera wariację wielu różnych ziół. Chorwacki koniak (vinjak) i kilka wymienionych wcześniej alkoholi to tylko garstka z dostępnych do wyboru. Na przykład Maraschino to typowy wiśniowy alkohol z Zadary. Chorwaci produkują wspaniałe wina, które warte są spróbowania. Ci, którzy kochają piwo mogą spróbować Zagrzebskiego Ozujsko pivo lub Karlovacko z  Karlovac.

Strefa czasowa

Chorwacja znajduje się w strefie czasowej GMT/UTC +1. W lecie czas przestawiany jest do przodu o jedną godzinę.

Zakwaterowanie

Hotele w Chorwacji klasyfikowane są według klasyfikacji pięciogwiazdkowej. Najbardziej luksusowe z nich otrzymują 5 gwiazdek. Wiele starych hoteli mieści się w pospolitych budynkach. Jednakże obecnie istnieje wiele nowych hoteli, które posiadają znacznie bardziej charakterystyczne wnętrze i unikalną atmosferę.

Chorwacka organizacja YHA posiada hotele w miastach takich jak Zagrzeb, Dubrovnik, Zadar i Pula.

Turyści mogą także znaleźć dla siebie miejsce na jednym z wielu pól namiotowych znajdujących się na wybrzeżu. Większość z nich jest otwarta od połowy maja do  końca października. Nie wszystkie z nich są ciche i przytulne. Znalezienie odpowiedniego pola namiotowego może zająć trochę czasu. Chorwacja prezentuje się jako kolebka plażowania bez ubrań. Miejsca wypoczynkowe naturystów są uznane za jedne z najpiękniejszych z powodu ich osłoniętych lokacji i spokoju. 

Dobrą alternatywą jest wynajęcie pokoju lub prywatnego domku. Tutaj też używa się klasyfikacji pięciogwiazdkowej.

Źródła zewnętrzne

W poszukiwaniu dalszych informacji o Chorwacji polecamy skorzystać z wyszukiwarki Google oraz następujących źródeł:

• Wikipedia, Chorwacja
• Oficjalna strona chorwackiej turystyki
• Oficjalna strona chorwackiego rządu