Wypożyczalnia samochodów Szwecja

Wstęp

Szwecja to największy kraj w Skandynawii. Znana jest ze swojej pięknej przyrody:  rozległych obszarów porastających przez sosny, niezliczonych wielkich jezior oraz długich rzek. Państwo posiada wiele imponujących miast takich jak Sztokholm. Miasto zostało nawet nazwane Kulturową Stolicą Europy w 1998 roku. Szwecja oferuje odwiedzającym ją turystom przestrzeń, ciszę i wspaniałą naturę. Amatorzy sportu mogą się cieszyć rajdami rowerowymi, pieszymi wędrówkami, wycieczkami kajakowymi lub ruchomym safari.

Historia

Ponad dwa tysiące lat temu różne ludy żyły na terenach dzisiejszej Szwecji. Gotowie żyli na południu kraju. Svaerowie żyli w innych regionach kraju. W XIII wieku naszej ery svaerski król zmusił Gotów do uznania swojej władzy. Odtąd kraj nazywany był "Sverige" a lud nazywany był "Svenskar".

W epoce wikingów (800-1050) odbywało się wiele najazdów. Europejczycy obawiali się, że wikingowie zawładną wieloma obszarami Europy. W tym czasie wiele placówek handlowych zostało założonych w  Szwecji, takie jak Birka, Gotlandia i Sigtuna. Szwedzi po raz pierwszy zetknęli się z Chrześcijaństwem.

Następny okres walk odbywał się między krajami Skandynawii: Danią, Szwecją i Norwegią. W 1323 roku Finlandia została podbita przez Szwecję i była jej częścią przez prawie pięć stuleci.

W 1397 roku Szwecja połączyła się z Danią i Norwegią za sprawą Unii Kalmarskiej. Kraje zachowały swoją niepodległość, ale były zależne od królowej Danii, Małgorzacie I. Jej następcą był Eryk Pomorski (także jej kuzyn), który został królem wszystkich trzech państw.

Unia nie trwała długo oraz doprowadziła do wielu konfliktów. Szwecja nie akceptowała centralnej władzy w Danii. Szwedzcy chłopi czuli się niesprawiedliwie traktowani przez szlachtę oraz duńskich właścicieli ziemskich. Konflikt pomiędzy Danią i Szwecją trwał przez 70 lat.

W 1521 roku w Szwecji raz jeszcze wybuchło powstanie, tym razem dowodzone przez Gustawa I Wazę. Został on koronowany w 1523 roku, po czym ogłosił niepodległość swojego kraju. Był to koniec Unii. Norwegia została w Unii aż do 1814 roku. Koniec Unii nie oznaczał końca wojny miedzy Danią i Szwecją. Szwecja podbiła wiele regionów, a kraj stanowił coraz większą potęgę.

W XVIII wieku sytuacja się odwróciła. Szwecja została zaatakowana z kilku stron i była zmuszona do zrzeknięcia się dużej części swojego terytorium. Finlandia znalazła się w rękach Cara Rosji Piotra Wielkiego. Król Szwecji Gustaw IV Adolf następnie został potępiony przez parlament (Swedish Diet).

W XIX wieku relacje między Szwecją i Danią polepszyły się. Podczas I Wojny Światowej Szwecja pozostała neutralna. Także w trakcie II Wojny Światowej początkowo zachowała neutralność, jednakże kraj przeciwstawił się niemieckim żołnierzom przedostającym się przez ich ziemie do Norwegii. Wtedy też neutralność Szwecji została zakwestionowana.

Szwecja zawsze pozostawała neutralna pod względem politycznym. Kraj dołączył do Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), ale nie było członkiem NATO ani EC. W 1995 roku Szwecja dołączyła do Unii Europejskiej.

Kultura i społeczeństwo

Szwecja posiada ponad 9 milionów mieszkańców. Jest to rzadko zaludniony kraj, a populacja nie rozkłada się równomiernie. Większość mieszkańców (około 85%) żyje na terenach miejskich wokół Sztokholmu, Göteborga i Malmö. Dla kontrastu północ kraju jest bardzo rzadko zaludniona. Mówi się tu o trzech mieszkańcach na  km². Około 90% ludności to Szwedzi. Reszta to Norwegowie, Sami (z Laponii) oraz Finowie.

Około 90% Szwedów należy do państwowego kościoła Ewangelicko-Luterańskiego. Pozostali mieszkańcy należą do kościołów Rzymskokatolickiego, Ortodoksyjnych Chrześcijan i Baptystów. Mały procent to muzułmanie, żydzi i buddyści. Większość Szwedów uczęszcza do kościoła tylko na specjalne okazje (jak ślub czy chrzest).

Prawie wszyscy mieszkańcy mówią w języku szwedzkim. Pochodzi on z rodziny języków germańskich. Na północy i zachodzie kraju istnieją pewne podobieństwa do języka norweskiego, na południu widać znaczny wpływ języka duńskiego. Mniejszości narodowe wciąż mówią w swoich rodzimych językach (jak Samowie). Ponadto Szwedzi przeważnie mówią także po niemiecku i angielsku.

Kultura szwedzka przypomina kulturę duńską i norweską. Większość typowych szwedzkich świąt ma związek ze zmianą pór roku. Sławną szwedzką tradycją jest noc świętojańska. W całym kraju ludzie dekorują drzewko majowe (pal z trójkątem i dwoma okręgami u góry). Ludzie tańczą i śpiewają wokół tego drzewka. 13 grudnia świętuje się festiwal Świętej Łucji. Wybrana dziewczyna ubiera białą suknię i wieniec ze świecami. 30 kwietnia celebruje się nadejście wiosny. Ludzie rozpalają ogromne ogniska, przy których opowiada się historie i śpiewa pieśni. Festiwal nazywa się nocą Walpurgi.

Szwedzi generalnie lubią sport. Sławnym wydarzeniem jest rajd Szwecji, szybkie auta ścigają się na śniegu. Narty, łyżwy, piłka nożna, kolarstwo oraz atletyka to popularne sporty w Szwecji. W tym kraju urodziło się również wielu sławnym pisarzy. Przykładami są Marianne Fredriksson i Astrid Lindgren. Lindgren stał się sławny wydając powieść dla dzieci pod tytułem "Pippi Pończoszanka". Światowej sławy zespół ABBA także pochodzi ze Szwecji.

Sytuacja polityczna

Szwecja jest monarchią konstytucyjną i parlamentarną. Król pełni funkcję symboliczną i reprezentacyjną. Rząd i parlament (Riksdag). Parlament posiada 349 członków i mianuje rząd. Członkowie parlamentu wybierani są demokratycznie na okres czterech lat. Wszyscy obywatele Szwecji, którzy ukończyli 18 lat i więcej są uprawnieni do głosowania.

Karol XVI Gustaw zasiada na tronie od 1973 roku. To właśnie on zawsze wręcza Nagrodę Nobla, dzięki temu zyskał międzynarodową rozpoznawalność. Frederick Reinfeld jest premierem od 2006 roku. Polityka szwedzka znana jest ze swojego liberalnego charakteru. Ludzie dążą do równości dla wszystkich osób. Rząd składa się z czterech partii prawicowych, które razem tworzą "Przymierze Szwecji". Cztery partie wchodzące w skład tej koalicji to: Umiarkowana Partia Koalicyjna, Partia Centrum, Ludowa Partia Liberałów oraz Partia Chrześcijańskich Demokratów. Premier Reinfeldt jest członkiem Umiarkowanej Partii Koalicyjnej.

Gospodarka

W XIX wieku Szwecja była głównie krajem rolniczym. W porównaniu do innych krajów europejskich była bardzo biedna. Dzisiaj Szwecja jest jednym z najzamożniejszych państw, gdzie dochód jest relatywnie wysoki. Świat biznesu odgrywa ważną rolę w szwedzkiej gospodarce. Kraj posiada gospodarkę wolnorynkową, a blisko 90% wszystkich gałęzi gospodarki należy do prywatnych przedsiębiorców.

Dzięki ogromnym zalesionym terenom Szwecja jest największym producentem drzewa w Europie zachodniej. Przemysł drzewny mieści się głównie na północy kraju. Na południu znajduje się wiele upraw. Wiele gospodarstw rolnych zajmujących się hodowlą bydła. Hoduje się bydło, owce, świnie i drób. 

Przemysł wytwórczy jest także bardzo ważny dla szwedzkiej gospodarki. Wielkie przemysłowe sektory to metalowe, elektryczne, papiernicze przemysły oraz obróbka drewna. Handel odgrywa znaczącą rolę w gospodarce. Niektóre ważne towary eksportowe to sprzęt elektryczny, sprzęt transportowy, papier i drewno. Jedzenie, paliwo, żelazo i stal to ważne towary importowane. Kraje z którymi Szwecja handluje najwięcej to: Niemcy, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Dania, Finlandia i Norwegia. Kilka sieci handlowych ze Szwecji stało się rozpoznawalnych na całym świecie. Przykładami są Ikea i H&M.

Obowiązująca waluta w Szwecji to szwedzka korona (SEK). Jedna korona to w przybliżeniu 11 eurocentów.

Ukształtowanie terenu i klimat

Szwecja to największy kraj w Skandynawii. Znajduje się on między Norwegią i Finlandią. Szwecja mieści się na całkowitym obszarze 441,000 km². Kraj posiada wydłużony kształt. Kilka dużych wysp należy do Szwecji. Są to wyspy: Gotland, Öland, Orust, Hisingen and Värmdön.

Szwecja podzielona jest na trzy regiony:  Norrlandie, Svealandie oraz Götalandie. Norrlandia mieści się na północy kraju. Obszar jest górzysty i porośnięty wieloma lasami. Większe miasta w regionie to: Gävle, Sundsvall, Östersund, Umeå i Luleå. Svealandia to środkowa część kraju i jest ona centralnym regionem kraju. Stolica państwa, Sztokholm także mieści się w tym regionie. Miasta Karlstad i Uppsala również znajdują się w Svealandii. Götalandia to obszar najbardziej wysunięty na południe. W tym pagórkowatym regionie znaleźć można miasta Jönköping, Norrköping, Linköping i Göteborg.

Charakterystyczne dla szwedzkich krajobrazów są lasy sosnowe. Kraj ma również przywilej posiadać blisko 96,000 jezior. Vänern (5,655 km²) jest największym jeziorem w kraju. Jest również trzecim największym jeziorem w Europie! Najwyższy szczyt Szwecji znajduje się na północy. Jest to góra Kebnekaise licząca 2,104 metrów wysokości. Góra ta należy do łańcucha gór Skandynawskich. W kraju znajduje się również wiele rzek. Najdłuższą jest rzeka Göta älv.

Daleko na północy kraju występuje klimat polarny. Pada tu dużo śniegu i deszczu. Temperatura jest bardzo niska, a w zimie w niektórych miejscach słońce nigdy nie wschodzi. Środkową część kraju charakteryzuje klimat kontynentalny. Oznacza to gorące, suche lata oraz chłodne zimy. Na południu kraju przeważa klimat morski. Pada tu dużo deszczu, a śnieg szybko się topi.

Fenomenem klimatu szwedzkiego jest słońce świecące o północy oraz zorza polarna. Na dalekiej północy, blisko bieguna północnego słonce nie zachodzi z dnia 21 na 22 czerwca. Ten naturalny fenomen obserwowany jest w całej Szwecji. W zimie słońce tutaj w ogóle nie wschodzi. Zorza polarna świeci jasnym kolorowym światłem, widzialnym w zimne noce. Pojawiają się piękne poruszające się kolorowe łuki i promienie.

Infrastruktura i ruch krajowy

Do Szwecji można podróżować na wiele sposobów. Pomiędzy Danią i Szwecją został zbudowany szesnastokilometrowy most w poprzek cieśniny Oresund. Most Oresund łączy Kopenhagę i Malmö. Most składa się z drogi samochodowej oraz kolejowej. Szwecję możesz odwiedzić także promem. Łodzie kursują w obie strony z Niemiec, Danii, Finlandii, Polski i Islandii. Wielkie porty morskie znajdują się w miastach Göteborg, Hälsingborg, Malmö i Sztokholm.

Naturalnie można też przylecieć do Szwecji. W Sztokholmie znajdują siętrzy porty lotnicze: Lotnisko Arlanda, Lotnisko Skavsta i Lostnisko Bromma. Inne większe porty lotnicze to: Lotnisko Malmö (Lotnisko Sturup), Lotnisko Göteborg (Lotnisko Landvetter). Istnieje kilka linii lotniczych obsługujących loty krajowe. Przykładami są Scandinavian Airlines System (SAS) oraz Skyways.

Szwedzka sieć kolejowa jest rozległa, a pociągi zapewniają wygodę. Koleje są własnością SJ (Statens Järnvägar). Miejsca, które nie są dostępne dla kolei można zwiedzić autobusem. Istnieje wiele autobusowych połączeń pomiędzy większymi miastami w Szwecji. Podróż autobusem jest relatywnie tania. Przykładami szwedzkich firm obsługujących transport między większymi miastami są Swebus, Svenska Buss oraz Säfflebussen.

Szwedzka sieć dróg liczy blisko 210,760 km długości. Maksymalna dozwolona prędkość na szwedzkich autostradach to 100 km/h, a na drogach ekspresowych 70 lub 90 km/h. Sieć drogowa jest dobrze utrzymana i podróż samochodem jest dobrym sposobem na zwiedzenie kraju. Proszę zapamiętać, że niektóre drogi w Szwecji wymagają zimowych opon. Używa się ich w przypadku, gdy warstwa luźnego śniegu leży na twardym lodzie. Szwedzi jeżdżą na zimowych oponach od października do kwietnia.

Strefa czasowa

Szwecja znajduje się w strefie czasowej GMT +1. Jest to czas środkowoeuropejski (CET). Lato zaczyna się w kwietniu i kończy w październiku. Zegary przestawia się do przodu.

Tradycyjne potrawy

Szwecja posiada kilka narodowych specjałów. Przykładem typowego szwedzkiego dania jest Köttbullar. Są to małe, ostre mięsne kulki, które je się z tłuczonymi ziemniakami i łyżką musztardy. W Szwecji często gotuje się na zapas. Podczas festiwalu święta Nocy Świętojańskiej zwykle je się ziemniaki z łososiem i kwaśną śmietaną. Podczas święta homara gotuje się i spożywa rzecznego raka. Innym szwedzkim przysmakiem jest Ärtsoppa med Pannkakor  lub  grochówka z naleśnikami. Naleśniki są zwykle smarowane dżemem. Smörgåsbord to także sławne szwedzkie danie, które składa się z ciepłych i chłodnych posiłków. Ryba jest popularnym składnikiem: różne rodzaje śledzia, łososia, sardynek, krewetek krabów i innych. Ponadto spożywa się też wiele ciast, chlebów i ziemniaków. Smörgåsbord to miejsce podobne do bufetu, gdzie wszystkie przystawki znajdują się na stole i każdy może wybrać coś dla siebie.

W Szwecji trzeba zapłacić naprawdę dużo za napoje alkoholowe. Jeśli napój zawiera więcej niż 3,5% alkoholu to można go kupić jedynie w sklepach państwowych. Słabe piwa są sprzedawane w supermarketach lub na stacjach benzynowych. Aquavit to popularny napój w Szwecji. Jest to rodzaj dżinu często spożywanego do posiłków.

Zakwaterowanie

We wszystkich większych miastach Szwecji dostępne są hotele. W mniejszych miastach również występują, jednak wybór jest znacznie ograniczony. Można także wynająć domek na wakacje, zarówno od przedsiębiorstw jak i osób prywatnych. W obszarach dla amatorów sportów zimowych można wynająć górskie chatki. Tanim noclegiem okazuje się również schronisko młodzieżowe (vandrarhem). STF (Svenska Turistföreningen) oraz SVIF (Sveriges Vandrarhrm i Förening) to dwa duże szwedzkie schroniska młodzieżowe. Latem wielu turystów decyduje się na nocleg na polu namiotowym. Sveriges Camping- & Stugföretagares Riksorganisation (SCR) to stowarzyszenie handlowe zrzeszające właścicieli pól namiotowych. Organizacja ta prowadzi 600 z 750 pół namiotowych w całej Szwecji. Potrzebujesz specjalnej karty, zwanej ‘Camping Card Scandinavia’ by móc tam nocować. Turyści, którzy chcą doświadczyć niezapomnianej nocy mogą wybrać lodowy hotel na miejsce swojego spoczynku. Śpisz wtedy na łóżku ze śniegu i lodu. Takie zakwaterowanie jest dostępne między innymi w szwedzkiej Laponii.

Źródła zewnętrzne

W poszukiwaniu dalszych informacji o Szwecji polecamy skorzystać z wyszukiwarki Google oraz następujących źródeł:

• Wikipedia, Szwecja
• Informacja turystyczna o Szwecji (Angielski)